Δημοτικό Σχολείο Πατρίδας

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ         

    Hmathia 1     << Εικόνες από Ημαθία -video                                                            

    verginatafos   <<  Περιήγηση στον τάφο του Φιλίππου -video  

ΣΕΡΓΙΑΝΙ  ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΗΜΑΘΙΑΣ  ( Οδοιπορικό στην Πατρίδα Ημαθίας)   

Η Πατρίδα είναι ένα χωριό της Ημαθίας χτισμένο στους πρόποδες του Βερμίου σε υψόμετρο 112 μέτρα. Σήμερα αποτελεί ένα από τα Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Δοβρά. Μπροστά της απλώνεται ο εύφορος κάμπος της κεντροδυτικής Μακεδονίας. Την Πατρίδα τη διασχίζει η επαρχιακή οδός Βέροιας ? Νάουσας στο 4ο χιλιόμετρό της. 
Χτίστηκε το 1921 ( στις 6 ? 6 ? 1921 πάτησαν για πρώτη φορά το πόδι τους ) από Πόντιους πρόσφυγες που ήρθαν στη «νέα Πατρίδα» από την περιοχή του Καρς Καυκάσου ( επαρχία Κιόλιας ), ύστερα από περιπλανήσεις δύο ετών περίπου. «Έρθαμε σην Πατρίδαν» έλεγαν χαρακτηριστικά. Έτσι έδωσαν στο νέο τους χωριό το όνομα «Πατρίδα».
Ένας τόπος ημιορεινός με τον κάμπο να απλώνεται μπροστά του, περίπου όμοιος μ? αυτόν που άφηναν πίσω τους διωγμένοι από τους Τούρκους στα 1918.
Το χωριό αναπτύχθηκε πολύ γρήγορα. Εδώ έστησαν οι άνθρωποι τη ζωή τους και τα όνειρά τους από την αρχή. Και αφού πάλεψαν με την πλούσια γη και τις πικρές αναμνήσεις τους, τελικά τα κατάφεραν.
Στα 1926 κάνουν τον πρώτο γεωργικό συνεταιρισμό. Λίγα χρόνια αργότερα, τολμηροί και υπακούοντας τις υποδείξεις των γεωπόνων, ( φυτεύουν ροδακινιές ) εισάγουν την καλλιέργεια της ροδακινιάς, που αν δουλευτεί σωστά θα αποφέρει μεγάλα κέρδη, μιας και τα εδάφη δείχνουν να έχουν την κατάλληλη χημική σύσταση για να ευδοκιμήσει το δέντρο.
Μέχρι και σήμερα στην Πατρίδα που είναι γεωργικό χωριό το κύριο προϊόν είναι το ροδάκινο. Μάλιστα η περιοχή φημίζεται για την πρωιμότητα της.
Η Πατρίδα μέχρι το 1953 ήταν οικισμός του Δήμου Βέροιας. Το 1953 συγκροτήθηκε το πρώτο κοινοτικό συμβούλιο με πρόεδρο τον Θεόδωρο Ιωαννίδη. Από τότε είναι κοινότητα  και  αποτελεί το ένα από τα  Δ.Δ του Δήμου Βέροιας στον οποίο υπάγεται.

ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΜΑΣ 

Πραγματικό στολίδι της Πατρίδας είναι οι τρεις εκκλησίες της.

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής που ήδη υπήρχε στο χωριό όταν έφτασαν εδώ οι παππούδες μας, προσδιορίζεται ότι χτίστηκε στα τέλη του 18^ου αιώνα.Ο άγιος αυτός χώρος αποτέλεσε την πρώτη ανακούφιση, χαρά και ελπίδα για τους προγόνους μας που αντίκρισαν μια εκκλησία ολόιδια μ? αυτήν που άφησαν φεύγοντας κυνηγημένοι από τον Πόντο.

Σ? αυτό το χώρο παρακολούθησαν τα πρώτα μαθήματα τα παιδιά του χωριού, αμέσως μετά την εγκατάσταση στη «νέα Πατρίδα» και μέχρι να χτιστεί το σχολείο. Εδώ «αναπαύτηκαν» οι πρώτοι παππούδες μας. Επίσης στο χώρο αυτό φυλάγονται πολλά ιερά κειμήλια και εικόνες που έφεραν οι πρόγονοί μας απ? την εκκλησία της Υπαπαντής στο Ταχταγράν ( το χωριό τους στο Καρς Καυκάσου ).

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ:

Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου που χτίστηκε σε θεμέλια παλαιότερης εκκλησίας, η ιστορία της οποίας χάνεται στους αιώνες. Η ψυχή όλης της εκστρατείας για τις ανασκαφές του ναού που έγιναν το έτος 1954, ήταν η γερόντισσα Πουρσανίδου Χαρίκλεια που με εράνους και θυσίες κατάφερε να στήσει το ναό.
Δίπλα στο ναό υπάρχει η πηγή του Αγίου Νικολάου όπου βγαίνει αγίασμα. Θεωρείται θαυματουργός ο Άγιος Νικόλαος και κάθε χρόνο δέχεται εκατοντάδες προσκυνητές οι οποίοι έρχονται να ζητήσουν τη βοήθεια και τη χάρη Του. Μπορούν δε να φιλοξενηθούν στους ξενώνες που υπάρχουν.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ:

Η εκκλησία που ήταν όνειρο ζωής, χρέος τιμής, υπόσχεση των παιδιών στους γονιούς τους. ( Των παιδιών που σήμερα είναι γέροι και οι περισσότεροι απ? αυτούς δεν είναι στη ζωή ). Το χτίσιμο της εκκλησίας «Τη Παναϊας» που μια μέρα χαράς είχαν τάξει στους γονιούς τους. Για να τους θυμίζει την εκκλησία που είχαν στην Πατρίδα τους.
Πιστοί πάντα στο λόγο των πατεράδων τους, που δεν του αρνήθηκαν και δεν τους πρόδωσαν, οι λίγοι γέροντες που απόμειναν κατάφεραν το 1991 να θεμελιώσουν τον ιερό ναό της Υπαπαντής του Κυρίου ( η εκκλησία τη Παναϊας ) και να εκπληρώσουν έτσι το όνειρο ? χρέος που τους βάραινε τόσα χρόνια. Με πρωτοβουλία των γερόντων Κρεμλίδη Σάββα και Ορφανίδη Βασιλείου αλλά και τη βοήθεια όλων των Πατριδιωτών, η «Υπαπαντή» φαίνεται σήμερα πραγματικό στολίδι σχεδόν απ? όλα τα σημεία της Πατρίδας.
Χρέος δικό μας σήμερα και συνέχιση της υπόσχεσης στους παππούδες και προπαππούδες μας είναι η αποπεράτωση του ναού σαν ελάχιστο δείγμα φόρου τιμής απέναντι στους άξιους προγόνους μας.     http://www.ypapanti-patrida.gr/music.htm

(Από την ιστοσελίδα mypatrida)